Portretten van UNIE-Ke personen - Christine
Gepubliceerd op 11/10/2023
Het verhaal van Christine
Op twaalfjarige leeftijd heb ik een eerste epilepsie aanval gehad. Gedurende vijf jaar was het niet echt duidelijk wat er eigenlijk precies aan de hand was. Op 17 jarige leeftijd hebben ze een hersenscan genomen waarop men zag dat ik een kwaadaardige tumor had.
Na mijn operatie aan de hersentumor, kreeg ik zeer zware bestraling waardoor ik haarverlies had aan de rechterzijde van mijn hoofd. Tot op heden zie je dit nog altijd. Aanvankelijk vatte ik nog min studies verpleegkunde aan. Dit was echter te zwaar waardoor ik ben overgeschakeld naar voetverzorging, maar ook dat bleek niet haalbaar.
Omwille van medische problemen is mijn toestand langzaam achteruit gegaan. Ook mijn mobiliteit ging achteruit. Mijn ouders waren bang om nog veel met mij te stappen omwille van het valgevaar en mijn letsel t.h.v. mijn schedel.
Sinds 2016 is er heel wat veranderd aan mijn situatie. Ik ben nog verder achteruitgegaan en het werd onmogelijk voor mij om nog te stappen of zelfs recht te staan waardoor ik nu rolstoelgebonden ben. Ook mijn verlamming aan de linkerzijde van mijn lichaam is erg toegenomen. Mijn linkerarm is a-functioneel. Ook mijn gehoor is niet meer wat het moet zijn. Ik ben nu volledig doof.
Doordat ik niet meer hoor, heb ik op andere manieren leren communiceren. Zelf praat ik nog, maar anderen verstaan doe ik door liplezen. Zowel Frans of Nederlands, want ik ben namelijk tweetalig. Ook ken ik al enkele SMOG gebaren (spreken met ondersteuning van gebaren).
Ondanks mijn NAH ben ik wel een persoon die heel geïnteresseerd is in allerlei zaken. Wat nieuw is, wil ik vaak beter leren kennen. Vroeger maakte ik keramiek en vertel hier ook nog vaak over. Ik ben geïnteresseerd in allerlei creatieve zaken zoals boetseren met klei enzovoort.
In woning 16 heb ik ook de ‘luikse sla’ geïntroduceerd. We maakten dit eens samen klaar en ik heb ervan gesmuld! Blij dat ik hen dit gerecht heb leren kennen.
In mijn vrije tijd speel ik graag spelletjes op mijn iPad en los ik kruiswoordraadsels op. Daarnaast geniet ik ook van een ritje op de huifkar! Genieten!
Foto's van QI You.
Dit verhaal hoort bij de fototentoonstelling ‘Portretten van UNIE-Ke personen’. Deze tentoonstelling toont artistieke foto’s en aangrijpende verhalen van personen die een hersenletsel hebben. Confronterend en adembenemend tegelijkertijd. De oorzaak van zo’n hersenletsel kan een ziekte of een ongeluk zijn. Vaak leidt dit tot een onomkeerbare breuk in iemands leven waarbij hulpverlening een noodzaak wordt. Dit is zeer ingrijpend. Voor de persoon zelf, maar ook voor zijn of haar omgeving. En toch staan we er zo weinig bij stil dat het iedereen kan overkomen.
Daarom slaan UNIE-K en de Academie Deeltijds Kunstonderwijs Brugge de handen in elkaar om de verhalen van mensen met NAH te vertellen.
De tentoonstelling reist heel West-Vlaanderen rond. Meer op uniek.org/portrettenvanuniekepersonen.
Ander nieuws
Opkomende evenementen
Het verhaal van Christine
Op twaalfjarige leeftijd heb ik een eerste epilepsie aanval gehad. Gedurende vijf jaar was het niet echt duidelijk wat er eigenlijk precies aan de hand was. Op 17 jarige leeftijd hebben ze een hersenscan genomen waarop men zag dat ik een kwaadaardige tumor had.
Na mijn operatie aan de hersentumor, kreeg ik zeer zware bestraling waardoor ik haarverlies had aan de rechterzijde van mijn hoofd. Tot op heden zie je dit nog altijd. Aanvankelijk vatte ik nog min studies verpleegkunde aan. Dit was echter te zwaar waardoor ik ben overgeschakeld naar voetverzorging, maar ook dat bleek niet haalbaar.
Omwille van medische problemen is mijn toestand langzaam achteruit gegaan. Ook mijn mobiliteit ging achteruit. Mijn ouders waren bang om nog veel met mij te stappen omwille van het valgevaar en mijn letsel t.h.v. mijn schedel.
Sinds 2016 is er heel wat veranderd aan mijn situatie. Ik ben nog verder achteruitgegaan en het werd onmogelijk voor mij om nog te stappen of zelfs recht te staan waardoor ik nu rolstoelgebonden ben. Ook mijn verlamming aan de linkerzijde van mijn lichaam is erg toegenomen. Mijn linkerarm is a-functioneel. Ook mijn gehoor is niet meer wat het moet zijn. Ik ben nu volledig doof.
Doordat ik niet meer hoor, heb ik op andere manieren leren communiceren. Zelf praat ik nog, maar anderen verstaan doe ik door liplezen. Zowel Frans of Nederlands, want ik ben namelijk tweetalig. Ook ken ik al enkele SMOG gebaren (spreken met ondersteuning van gebaren).
Ondanks mijn NAH ben ik wel een persoon die heel geïnteresseerd is in allerlei zaken. Wat nieuw is, wil ik vaak beter leren kennen. Vroeger maakte ik keramiek en vertel hier ook nog vaak over. Ik ben geïnteresseerd in allerlei creatieve zaken zoals boetseren met klei enzovoort.
In woning 16 heb ik ook de ‘luikse sla’ geïntroduceerd. We maakten dit eens samen klaar en ik heb ervan gesmuld! Blij dat ik hen dit gerecht heb leren kennen.
In mijn vrije tijd speel ik graag spelletjes op mijn iPad en los ik kruiswoordraadsels op. Daarnaast geniet ik ook van een ritje op de huifkar! Genieten!
Foto's van QI You.
Dit verhaal hoort bij de fototentoonstelling ‘Portretten van UNIE-Ke personen’. Deze tentoonstelling toont artistieke foto’s en aangrijpende verhalen van personen die een hersenletsel hebben. Confronterend en adembenemend tegelijkertijd. De oorzaak van zo’n hersenletsel kan een ziekte of een ongeluk zijn. Vaak leidt dit tot een onomkeerbare breuk in iemands leven waarbij hulpverlening een noodzaak wordt. Dit is zeer ingrijpend. Voor de persoon zelf, maar ook voor zijn of haar omgeving. En toch staan we er zo weinig bij stil dat het iedereen kan overkomen.
Daarom slaan UNIE-K en de Academie Deeltijds Kunstonderwijs Brugge de handen in elkaar om de verhalen van mensen met NAH te vertellen.
De tentoonstelling reist heel West-Vlaanderen rond. Meer op uniek.org/portrettenvanuniekepersonen.
Ander nieuws
Reizende tento - Portretten van UNIE-Ke personen
Dagkampen HIPPO@UNIE-K
Opkomende evenementen
